Vanuit hun eigen verslavingservaring als ook ervaring met een partner met verslaving
vertelden zij de enorme ellende die zij hadden meegemaakt. Verslaafd aan drank, soft- en ook harddrugs beleefden ze tientallen jaren de verschrikkelijke dagelijkse strijd met zichzelf en met hun partner. Niet alleen werd er gesproken over drugs en alcohol, maar ook over gameverslaving, gokverslaving, werkverslaving, eetverslaving en verslaving met social media.

De meeste verslavingen hebben vaak als oorzaak hoe je omgaat met stress en emoties. Die stress kan te maken hebben met (traumatische) ervaringen in de jeugd en het niet goed kunnen omgaan met emoties. De manier van omgaan met mensen met een verslaving kan niet op een verwijtende manier, maar door het stellen van open vragen, het tonen van begrip en het vermijden van oordelen. Om de verslaafde te helpen op die manier kun je langzaam positieve stappen gaan benoemen. Voorbeeld van een positieve opmerking/stap zou kunnen zijn:
“Je hebt al nagedacht over verandering, dat is een belangrijke eerste stap” of :” ik vind het knap dat je hier vandaag bent en over je verslaving praat.”

Tijdens deze training was er veel ruimte voor de deelnemers om te praten over hun eigen ervaringen met verslaving. Opvallend was dat de deelnemers erg open vertelden over hun ervaringen met verslaving zowel van hen zelf alsook van een familielid. Via een duidelijke presentatie werd er veel aandacht besteed aan de manier waarop instanties zoals b.v. Vincent van Gogh, de verslaafden kunnen helpen om hun verslaving te overwinnen.

De deelnemers aan deze training/workshop waren erg tevreden over hoe deze avond was verlopen. Met dank aan Wendy, Wilma en Anita werd deze training afgesloten.